Veel sporters weten te weinig van hun lichaam en hoe ze er mee om moeten gaan. Zij zijn zich onvoldoende bewust van de grenzen van hun fysieke kunnen. Dit leidt tot talloze sportblessures.

Als sportverzorger informeer je de sporter in veel gevallen over het juiste gebruik van zijn/haar lichaam. Een sportverzorger begeleidt sporters voor, tijdens en na het sporten. Hij/zij luistert, observeert, analyseert, behandelt preventief dmv massages of tapen. Maar ook als er iets verkeerd gaat tijdens een training of wedstrijd ben jij meestal de eerste die zal moeten beslissen wat te doen (ijs, drukverband, ...) en dan aangeven wat de volgende stappen zijn (ziekenhuis, dokter, kinesitherapie, ...).

De cursus duurt 160 uur (40 sessies), aangevuld met 2 kijk- en 10 praktijkstages. Het eindexamen is voorzien in september van het volgende schooljaar. Zo heb je voldoende tijd om je stage succesvol af te werken.

Je bent minimum 18 jaar, sportminded en wilt bij een sportclub of als individuele begeleider van een atleet aan de slag.

Voor deze opleiding is geen voorkennis vereist.

Cursisten die slagen voor het vak EHBO, ontvangen een bijkomend attest 'hulpverlener EHBO' , erkend door de Vlaamse Regering.

De opleiding bestaat zowel uit theorie als praktijk. Tijdens de praktijklessen wordt op elkaar geoefend. Elke cursist dient een hoeslaken te voorzien voor tijdens de massagelessen.

De opleiding Sportverzorger steunt, behalve op de theoretisch onderbouwende vakken (anatomie, fysiologie, doping, voeding, ...) op drie grote pijlers, die telkens per lichaamsregio worden aangeboden:

Sportmassage:

Sportmassage heeft in eerste plaats als doel blessures te voorkomen of te genezen. Via stevige knedingen en strijkages dringt men door tot de dieperliggende spierlagen en maakt men verhard spierweefsel opnieuw soepel. Door deze massage wordt ook de bloedcirculatie gestimuleerd, waardoor afvalstoffen uit de spieren afgevoerd kunnen worden.

Taping:

Tapen kan preventief gebeuren of tijdens de herstelperiode. Bij acuut letsel is dit af te raden.
Zowel de klassieke tape als curetape (of kinesiotape) komen aan bod.

Inspectie:

Er wordt getracht een antwoord te vinden op de vraag waar symptomen vermoedelijk hun oorsprong vinden:

• in de klinisch contractiele structuren (spieren, pezen)
• in de klinisch niet-contractiele structuren ( kapsel, banden, glijweefsel, fascie, zenuwen, bloedvaten, bot)

Tevens wordt de aard van de functiestoornis (hypo-hypermobiliteit, krachtsvermindering, incoördinatie) en de actualiteit van de laesie vastgesteld.
Een belangrijke verantwoordelijkheid ligt hier bij de sportverzorger om zonder risico voor de sporter de ernst van het letsel in te schatten en door te verwijzen naar sportarts of kinesitherapeut. Enkel een (sport)arts kan immers een uiteindelijke diagnose stellen.

Wie deze opleiding met succes beëindigt, ontvangt een getuigschrift erkend door de Vlaamse Gemeenschap. Zo kun je meteen van start als zelfstandig verzorger. Tijdens de opleiding vindt ook een EHBO-opleiding plaats.