Docent in de kijker… Daniël De Wispelaere
Daniël De Wispelaere ademt Syntra West. Opgeleid tot schilder-restaurateur in het Vormingsinstuut, gaf hij ruim 25 jaar lang zijn liefde voor het ambacht door aan cursisten van Groep Syntra West. Van polychromeren tot patineren, van vergulden tot politoeren – Daniël leerde zijn cursisten niet alleen technieken, maar hielp hen ook om in zichzelf te geloven. Hij gaf les in zowel jaaropleidingen als vervolmakingsmodules, blies restauratie-antiek nieuw leven in – een hommage aan zijn leermeester Guy Leblond – en geeft de fakkel nu met trots door aan collega Dirk Van Den Steen. In dit gesprek spreekt Daniël vol passie over zijn vak, zijn cursisten, de lessen die hij onderweg leerde, en wat hij andere docenten wil meegeven nu hij afscheid neemt van het lesgeven.
Dag Daniël, welkom bij “Docent in de kijker”. Wie ben je en welke opleidingen geef je voor Groep Syntra West?
Ik ben Daniël De Wispelaere, gepensioneerd restauratie-decoratie-schilder en ik gaf Kleuren en opdoen van kleine meubelen, Polychromeren en patineren, Vergulden, Politoeren. Ik heb lesgegeven in de opleidingen schilder, zowel het 1e, 2e als 3e jaar.
Hoe ben je bij onze organisatie terechtgekomen?
Via mijn vader zaliger, die jarenlang lesgaf bij het Vormingsinstituut en later Syntra; want ik ben de vierde telg in een geslacht van schilders-decorateurs. Ik heb de opleiding tot Schilder en Behanger en Vloerbekleder gevolgd in Roeselare. Daar kwam later Decoratieschilder bij en ik volgde Mallenbouw, Restauratie Antiek. Het hele traject verliep allemaal heel organisch. Dan mocht ik al eens een voordracht geven over ‘kalk’ en kalktechnologie en ben ik er geleidelijk aan ingerold, tot mijn grootste voldoening. Na al die jaren voel ik mij als een deel van het meubilair bij Syntra.
Wat was de grootste les die je als docent zelf geleerd hebt?
De grootste les is dat ik niet alleen dingen leerde aan mijn cursisten, maar dat ik van hen ook veel kon leren. Ieder nieuw lesjaar was ik benieuwd naar wat ik noemde de ‘krabbenmand’: de diversiteit die de nieuwe lichting cursisten zou meebrengen. Ik heb architecten, rechters, HR-managers, schooldirecteurs, ingenieurs, tandartsen en noem maar op in mijn klas gehad. Het tofst was als ze, na veel zwoegen, hun eerste meubeltje afgewerkt kregen en die voldoening van hun eigen prestatie voor de eerste keer ervaarden. Heel fijn om zo’n momenten met iemand te mogen delen.
Of ergens talent bij leerlingen bespeuren en die cursist dan voorzichtig 'boven zichzelf te verheffen’. Wanneer zij dan zelf ontdekten: ‘ik kan iets!’ Onbetaalbaar.
Een cursiste die me altijd is bijgebleven was kleuterjuf. Ze startte in de module 'Kleuren en opdoen van meubelen’ omdat ze tweedehandsmeubeltjes wilde opknappen voor haar dochtertjes – prinsessenkamers. Al snel bleek dat ze een feilloos gevoel voor kleur en stijl had. Ik heb haar voorzichtig aangemoedigd, en ze kwam terug voor verdieping. Uiteindelijk is daar een bijberoep uit ontstaan.
Hoe ben je in de loop van de jaren meegegroeid met veranderingen in je vakgebied of het lesgeven zelf?
Ik bezit de overgeleverde ervaring van 4 generaties, een bijhorende vakbibliotheek en hele goeie contacten in de branche. Dan heb je een goede fundering en een vangnet met kleine mazen. Ik heb het uiteindelijk wel moeten waarmaken, maar ik had goede 'tools’.
In den beginne was de samenstelling van de klas 80% mannen, 20% vrouwen. Nu is dat veeleer 20% mannen en 80% vrouwen. Er is precies een inhaalbeweging aan het gebeuren. Vroeger kon ‘onderbroekenlol’ de les luchtiger maken, nu mag het eerder iets verfijnder zijn.
In de restauratiebranche verandert er, mijns inziens, niet zoveel. Oude originele methodes en producten die hun doeltreffendheid meer dan bewezen hebben verlaat je niet omdat iemand in een studie het tegendeel bewijst. Mijn vader zei altijd: “Zekerheid begint aan 250%!”
Toch merk ik dat jongere cursisten vandaag terughoudender zijn geworden. Ze durven minder spontaan experimenteren en leunen graag op online bronnen. Dat is niet verkeerd, maar de ‘mazen van het internet zijn veel groter dan die van mijn vakkennis’. AI en online video’s zijn handig, maar vakmanschap leer je van mens tot mens.
Als doorwinterde docent, wat zou je beginnende docenten aanraden om net wél of net niét te doen?
Zorg ervoor dat je je materie meer dan goed kent en tevens bakken ervaring hebt. En vooral, blijf openstaan voor de manier waarop cursisten de stof bekijken en benaderen. Het blijft ‘dynamiek’, geen dogma.
Loop voortdurend rond in je klas – dat is mijn belangrijkste advies. Alleen zo voel je waar de energie zit, wie worstelt, wie net vooruit wil.
Kom niet te snel tussen – laat je cursisten fouten maken. Je leert het meeste uit wat niet goed gaat. Alleen wanner ik zag dat iets volledig fout dreigde te lopen, greep ik in. Maar ook dan nog maakte ik er een leermoment van, door de groep uit te nodigen om samen te analyseren: wat is hier aan de hand en hoe kunnen we het herstellen? Zo creëer je een veilige leeromgeving waar cursisten ook van elkaar leren.
En altijd, echt altijd: sluit je les af met een bedankje. Voor hun inzet, hun vragen, hun nieuwsgierigheid. Dat maakt meer verschil dan je denkt.
Na al die jaren neem je nu afscheid als docent. Wat hoop je dat je collega’s of cursisten van jou als docent zullen onthouden?
Van mijn collega’s hoop ik dat zij mij zullen herinneren zoals ik mijn oud-docenten herinnerd heb. Van mijn cursisten hoop ik dat ze nog af en toe eens moeten zeggen: dat heb ik toch mooi van mijn oude ‘meester’ geleerd! Hij heeft weeral eens gelijk.
En misschien ook dat ik hen heb leren kijken naar de potentie in materialen én in zichzelf. Zoals Willy, een cursist met een ongelooflijk oog voor schoonheid in stukken die anderen allang hadden afgeschreven. Dat talent spotten, benoemen en voeden – daar zit voor mij de kern van lesgeven.
Daniël, geniet van je pensioen en bedankt voor je jarenlange enthousiaste inzet!
Onze werking: Docent aan zet
Op zaterdag 17 mei was Campus Kortrijk de place to be voor docenten van Groep Syntra West, voor de tweede editie van ons docentenevenement “Docent aan zet”.
Ruim 70 deelnemers maakten kennis met de 5 docentenrollen aan de hand van activerende, interactieve en inspirerende workshops en netwerkten er lustig op los. De workshops gingen over zelf instructievideo’s maken, activerend lesgeven, lesgeven op maat, projectwerk en lesmateriaal ontwikkelen met de hulp van AI.
“Dit soort evenementen zijn voor Groep Syntra West van cruciaal belang,” aldus Marie Van Looveren, algemeen directeur. “Onze cursisten danken hun professioneel succes, al dan niet als ondernemer, voor het grootste deel aan de vakkundigheid en expertise van de docenten. Het is dan ook een privilege als organisatie om door dit soort workshops onze trainers zo veel mogelijk te kunnen ondersteunen.”
Ook de deelnemende docenten waardeerden het initiatief. Zowel ervaren als nieuwe docenten vonden hun weg naar campus Kortrijk voor dit evenement. “De onderwerpen van de workshops zijn heel goed gekozen,” aldus Hendrik Lefebvre, al bijna 20 jaar docent mechanica. Brigitte Mortier, sinds dit cursusjaar aan de slag als docente assertiviteit en zelfvertrouwen bij SBM, voegde hieraan toe: “De sessies waren boeiend, de speeches waren duidelijk en enthousiasmerend, het ontbijt was uitgebreid en overheerlijk en de sfeer was warm en hartelijk.”
Kon je er niet bij zijn? Geen nood – herbeleef het evenement in deze video of raadpleeg alle workshopmaterialen hier. Zet alvast de volgende editie in je agenda: zaterdag 6 juni 2026, in Brugge.
Ben je getriggerd om meer te weten te komen over de workshoponderwerpen? Schrijf je nu alvast in voor één van onze SyntrAcademy opleidingen in het najaar:
Gratis
Webinar